Yasaklar Neyi Çözebilir Ki
Son dönemlerde her ülke plastik poşetleri yasaklayarak çevre kirliliğini engelleyeceğini düşünerek yasa çıkarmak ile meşgulken, bir virüs ile hayatımıza pekte hızlı geri dönen tek kullanımlık plastik ambalajlar ve poşetler ülkelere gereken dersi verdi gibi gözüküyor. Ders diyoruz çünkü aslında poşetler günah keçisi ilan edilmişti. Oysaki çevre kirliliğinin sebebi plastik poşetler değildi insanlardı.
Tufts Üniversitesi'nden bir gözlemci, plastik atıklardan endişe duyan çevrecilerin plastik torba yasağının etkilerini anlamak için takip etmeleri gerektiğini söylüyor. Dünya çapında plastik torba kullanımına yönelik artan bir kısıtlama ve yasaklama eğilimi var. Plastik torba yasakları birkaç nedenden dolayı sorunludur.
Plastik kirliliğin en büyük kaynağı değildir. Plastik poşetleri görebiliyoruz çünkü hafifler. Suyun altında olan metaller, suya karışan zehirli temizleme çözücüleri veya kızartma yağları çok mu masum geliyor size. Aynı zamanda poşetlerin yasaklanması ile tüketiciler kötü alternatiflere yönelebilirler. Önceki plastik torba kısıtlamalarından elde edilen kanıtlar, bunun kullanımlarını azalttığını, ancak bazen müşterilerin daha büyük kabron ayak izine sahip diğer malzemelere geçmesi durumunda daha fazla çevresel zarara yol açtığını gösteriyor. Ağaçların toplanması ve üretimde zararlı kimyasalların kullanılması bir yana, kağıt torbaların yapımı için yüzde 400 daha fazla enerji gerektirebilir. Pamuk yetiştirmek için toprak, çok miktarda su, kimyasal gübre ve böcek ilacı gerekir. Plastik torbalar, diğer torba türlerine göre iklim değişikliği ve arazi kullanımı üzerinde daha az etkiye sahiptirler.
Tüketim alışkanlıkları aslında bize yol gösterebilir. Örneğin, BM Çevre Programına göre, 50 ila 150 kez kullanılan bir bez torba, tek kullanımlık bir plastik torbadan daha düşük iklim etkisine sahip olacaktır. Plastik poşet söz konusu olduğunda, çevreye verilen zararı yarıya indirmek istiyorsanız, onu iki kez kullanın. Yüzde 25'e düşürmek mi? Dört kez kullan. Etkiyi yüzde 90 azaltmak mı? On kez kullanın.
Sonuç itibarı ile çevre kirliliğinin sebebi budur demek, plastik poşetleri hedef göstermek ve onları yasaklamak bir çözüm yolu değildir. Yasaklamak zaten bir çözüm yolu değildir. İnsanları bilinçlendirmek bir çözüm yoludur. Plastik poşetlerin yasaklanması, plastik poşetlerin yerine gelecek olan diğer poşetlerin çevreye, tüketiciye, ekonomiye ve dünyaya zararı çok daha fazla olabilir. Bakış açımızı değiştirmeli, soruna her yönden bakmalı ve bu kriterler doğrultusunda çözüm aramalıyız. Yoksa 20 yıl sonra kağıt için yok olan ormanlardan, pamuk için kuruyan topraklardan, üretim için tükettiğimiz kaynaklardan söz ediyor olacağız. Üstelik o zaman geldiğinde suçlayacağımız bir plastik poşetimiz de olmayacak.